Het zijn grote voetsporen om in te treden
Op 1 juni start Joost Willems (36) als orthopedisch chirurg in het Zaans Medisch Centrum. Hij treedt dan in de, volgens hem, grote voetsporen van Kajo Stýblo. Willems zal zich als sportorthopeed voornamelijk bezighouden met schouder-, elleboog-, enkel- en kniepathologie, met de speciale focus op sportletsels. Hij ziet ernaar uit om vele Zaanse patiënten te mogen helpen en verheugt zich op de samenwerking met zijn nieuwe collega’s.
Na zijn studie geneeskunde van 2005 tot 2012 bekwaamde Willems zich zes jaar lang in de orthopedische chirurgie. Hij volgde zijn opleiding in ziekenhuizen in Utrecht, Alkmaar en Hoofddorp. Ook ging hij een jaar naar de Mayo Clinic in de Verenigde Staten: “Daar werken maar liefst zestig orthopedisch chirurgen. Ik was betrokken bij bottransplantatieonderzoek in een diermodel en leerde daar de beginselen van het opereren. Dat is een bijzonder goede leerschool voor me geweest.”
Na zijn opleiding kon Joost meteen van start als chef de clinique in Hoofddorp: “Normaal doe je eerst een fellowship, een soort van verdiepende opleiding, waarbij je een half jaar tot een jaar meekijkt met een specialist op een specifiek terrein. Ik zou voor dat fellowship naar Zuid-Afrika gaan, maar corona gooide roet in het eten.”
Het fellowship kwam er alsnog driekwart jaar later, maar dan in Engeland. Tijdens dit half jaar vergrootte hij zijn kennis van de schouder- en elleboogorthopedie, wat goed aansluit bij het onderzoek dat hij doet naar steelloze schouderprotheses. Het is zijn ambitie om op dat onderwerp te promoveren.
Het Zaans Medisch Centrum zorgde ervoor dat hij zijn fellowship helemaal kon afronden. “Kajo Stýblo, de orthopeed die ik vervang, is speciaal voor mij één maand later met pensioen gegaan.”
Waarom de orthopedisch chirurgen voor Willems kozen? “Met mijn opleidingsachtergrond en ervaring paste ik blijkbaar goed op de plek die Kajo Stýblo achterlaat. Ik realiseer me wel dat het grote voetsporen zijn om in te treden. Want ik heb begrepen dat patiënten en collega’s echt met Kajo weglopen. De klik met mijn collega-orthopeden was er vanaf het eerste moment. Dat is, los van wat je kunt, ook heel belangrijk.”
Willems ziet ernaar uit om met zijn nieuwe collega’s samen te werken: “Ik zal me vooral toeleggen op de schouder-, elleboog-, enkel- en kniechirurgie. Daarnaast wil ik me focussen op sportletsels.”
Behalve met zijn nieuwe collega’s zoekt Willems straks graag de samenwerking op met fysiotherapeuten en sportartsen in en buiten het ziekenhuis: “Als orthopeed kun je met je verrichtingen in de operatiekamer mooie verbeteringen tot stand brengen, maar het traject daarna is minstens zo belangrijk. Dat moet goed gestroomlijnd zijn. Gelukkig is daar de laatste jaren steeds meer aandacht voor gekomen. Het Zaans Medisch Centrum kent bijvoorbeeld al spreekuren, waarbij de fysiotherapeut ook aansluit. Het lijkt me interessant om die samenwerking nog verder te versterken.”
Willems heeft zin om in het Zaans Medisch Centrum aan de slag te gaan: “Het is een erg mooi gebouw. Vaak heeft een ziekenhuisgebouw een minder aantrekkelijke uitstraling. Daar wil je niet naar binnen. Maar hier voelt het prettig als je binnenkomt. Het is een fijn vooruitzicht om op deze mooie plek vanaf 1 juni te mogen werken en alle patiënten van Kajo Stýblo te mogen verwelkomen.”
Joost Willems is de zoon van Jaap Willems, oud-opleider en hoofd van de afdeling orthopedie in het OLVG. Of zijn vader hem een zetje in de richting van dat beroep heeft gegeven? “Nee, hij heeft mij nooit gepusht, maar blijkbaar zit het in de genen. Ik heb uit mezelf voor geneeskunde gekozen. Tijdens die studie kwam ik er al snel achter dat orthopedie voor mij de enige logische keuze was. Met mijn specialisatie in de schouder- en elleboogorthopedie ben ik helemaal in de voetsporen van mijn vader getreden, maar ik ben zelf tot die conclusie gekomen.”
