Maak kennis met WACO Ray Flu

Ray Flu (61) is weekend- en avondcoördinator (WACO). Hij regelt bedden voor nieuwe patiënten, springt bij als collega’s het te druk krijgen en lost calamiteiten op. Soms heeft hij te maken met agressie, verward gedrag of middelengebruik. Dankzij zijn kalme houding, vriendelijke aanpak en vindingrijkheid krijgt hij veel voor elkaar. Hoe doet hij dat?

Ray: “Voor alle nieuwe patiënten een plek regelen, dat is een flinke uitdaging omdat er vaak een tekort aan bedden is. Soms nemen we patiënten over van andere ziekenhuizen als die vol zijn. Ik zoek als WACO voor iedereen een passende afdeling. Tegelijkertijd moet ik de werkdruk van de medewerkers goed in de gaten houden. Zodat die niet te hoog oploopt en we alle patiënten goede zorg kunnen bieden. Ook zoek ik vervanging voor collega’s die zich ziek melden. Daar ben ik soms uren mee bezig, het is echt een pittige klus.”

In het ZMC zijn vier WACO’s die afwisselend een dienst draaien tijdens werkdagen van drie uur ’s middags tot half twaalf ’s avonds. Tijdens hun dienst kijken ze altijd waar afdelingen extra hulp kunnen gebruiken: Ray: “Ik ondersteun medewerkers die het door drukte zelf tijdelijk niet redden. Bijvoorbeeld met een infuus prikken, een hartfilmpje maken of medicijnen bij de apotheek ophalen.

Kalm blijven

Tijdens mijn dienst probeer ik langs alle afdelingen te gaan om mijn gezicht te laten zien. Dan kijk ik hoe het ervoor staat en of alle medewerkers het redden. Als er iets aan de hand is op een afdeling bellen ze mij. De agressie van patiënten en hun familieleden is de laatste jaren helaas toegenomen. Mensen zijn veeleisender geworden. Ze willen dan bijvoorbeeld niet wachten tot ze aan de beurt zijn omdat ze dure zorgpremie betalen. Ik ga dan rustig met ze in gesprek. Uiteindelijk hebben ze meer van mij en mijn collega’s nodig, dan andersom. Ik wil alleen graag dat ze kalm blijven. Zodra ze dat doorkrijgen, gaat het meestal beter.

Creatief

Ik maak gekke dingen mee tijdens mijn diensten. Zoals een patiënt die drugs dealde vanuit zijn bed en wel erg veel ‘bezoek’ kreeg. Gelukkig hadden we het snel door en konden we direct ingrijpen. Ook werd ik eens gebeld door een verpleegkundige omdat een patiënt in bed een sigaret opstak en de aansteker had verstopt. Je moet in zulke situaties snel een plan kunnen bedenken om het op te lossen. Dat doe ik al zodra ik naar de afdeling onderweg ben. Daar komt vaak veel creativiteit bij kijken. Meestal lukt het me wel om mensen zover te krijgen dat ze zich beter gedragen. Als ik daarin slaag, en de rust is teruggekeerd, geeft dat me een voldaan gevoel.

Verpleegkundige in hart en nieren

Ik ben al sinds 1982 verpleegkundige op diverse afdelingen vooral in de acute zorg en in een gevangenis. Daarna heb ik ruim 20 jaar bij een ambulancedienst in Amsterdam gewerkt. Ik hou van het snelle handelen in spoedsituaties. Je moet snel en goed kunnen inschatten wat er aan de hand is en hoe je het kunt oplossen.

Snel volwassen geworden

Als ik nu weer jong zou zijn en een studie zou moeten kiezen? Ik zou weer precies hetzelfde doen maar er op latere leeftijd pas mee beginnen. Dit werk heeft me vroeg volwassen gemaakt en veel mensenkennis gebracht. Ik kon vaak beter met de ouders van mijn vrienden praten, dan met mijn vrienden zelf. Ik had al vroeg veel van het leven gezien in mijn werk en leerde al snel veel over rouwverwerking en stervensbegeleiding bijvoorbeeld. Ik zou mijn werk voor geen goud willen missen. Alles draait uiteindelijk om gezondheid in het leven; je kunt nog zo rijk zijn, maar gezondheid kan je niet kopen."