Terwijl de laatste jaren veel zorgpersoneel als ZZP-er ging werken, koos Sander Mantel, verpleegkundige op de Intensive Care (IC) er juist voor om weer in vaste dienst te treden.
Sander Mantel begon op detacheringsbasis bij het ZMC en is sinds september 2023 in vaste dienst. Sander: “In de 11 maanden dat ik hier op detacheringsbasis werkte heb ik een familiegevoel gekregen. Ook als externe was ik echt één van het team. Ik merkte dat met name toen mijn 2de dochtertje werd geboren. Er stond een grote kraammand voor mij klaar, mijn leidinggevende kwam op kraambezoek en er was vanuit de collega’s veel belangstelling. Dat maakte het zo eigen.
Op een gegeven moment hield mijn detachering op en kwam ik in andere ziekenhuizen terecht. Daar heb ik ook met plezier gewerkt. Maar ik miste dat beetje extra; de sfeer van het ZMC en die van de afdeling Intensive Care. Er is op die afdeling en tussen de andere afdelingen een goede samenwerking, er wordt makkelijk contact gelegd. Iedere dag dat ik hier binnenkwam was ik blij dat ik er weer was. Hierdoor wilde ik terug naar het ZMC en heb ik aangegeven dat ik in vaste dienst wilde komen als zij mij ook wilden, én er een vacature was. Niet lang daarna kwam ik in vaste dienst.
Ik ben IC verpleegkundige geworden omdat ik ervan baalde dat wanneer mijn patiënten zieker werden ze naar de IC gingen. Als verpleegkundige kon ik ze niet die extra zorg bieden, terwijl ik dat wel heel graag wilde. Het ontbreken van die kennis stimuleerde mij om door te leren. Eerst voor medium care verpleegkundige in het Erasmus MC in Rotterdam en daarna voor IC verpleegkundige in het AMC in Amsterdam.
Het werken op de IC afdeling is soms heel intens. De patiënten komen vaak op het meest kritieke moment van hun leven hier binnen. Zowel de patiënten als hun naasten zitten in hun allerhoogste emotie. Daar moet je als IC verpleegkundige een weg in vinden. De patiënt en de naasten geruststellen en tegelijkertijd hard werken om diens leven te redden.
Voor mij is een topdag een dag waarop ik het gevoel heb dat ik verschil heb kunnen maken voor een patiënt. Maar ook als ik een leerling-verpleegkundige begeleid en zie dat door mijn uitleg de puzzelstukjes voor die leerling op zijn plaats vallen.
Wat indruk op mij heeft gemaakt is een avonddienst die ik met een leerling-verpleegkundige draaide en waarin een patiënt snel achteruitging. Het was totaal niet duidelijk waarom de patiënt zo achteruitging. Terwijl de reanimatiekar al klaar werd gezet bleven de arts en ik rustig nadenken en alles doorlopen om zo te ontdekken wat er aan de hand kon zijn. Door rustig te blijven had ik het gevoel dat ik de leerling kon laten zien hoe je in een dergelijke situatie de patiënt gerust kunt stellen én kunt handelen.” Uiteindelijk is het goed gekomen met de patiënt.
Sander wil kwaliteit van zorg bieden door altijd op de hoogte te blijven van de protocollen en richtlijnen. En door het volgen van bijscholingen. Maar ook door samen met de patiënt te kijken wat die specifieke patiënt nodig heeft. Sander: “Ook dat is kwaliteit van zorg.”
