Twee interviews over teamspirit en samenwerking op afstand. Eén met een intensivist en één met een IC-verpleegkundige. Door de huidige omstandigheden is elkaar persoonlijk spreken niet mogelijk en door drukte op de IC-afdeling is een gelijktijdig interview niet te plannen. Zonder van elkaar te weten wat de ander vertelt heeft, vullen Annemarie en Ellen Mai elkaar toch perfect aan. Op afstand ervaart Senior Consultant Healthcare Astrid Beijnon hoe teamspirit en professionaliteit hand in hand gaan. Als dat op afstand kan, hoe moet dat wel niet zijn als je werkzaam bent binnen dit team?
Acht jaar geleden maakte Annemarie Tukker de keuze voor het Zaans Medisch Centrum (ZMC). “Hier geldt de teamspirit niet alleen binnen het team van intensivisten, maar juist binnen het hele IC-team. Niet omdat we dat ‘moeten’ zeggen, het zit hem in de kleine dingen waaruit dat blijkt. Ondanks de ernst van ons werk, hebben we veel plezier met elkaar. We houden van een lolletje of een woordgrap onderling. Als het kan lunchen we samen of drinken we koffie. Op vrijdagmiddag houden we een ‘vrijmibo’. Iedereen is welkom. Het levert ons veel op, dat we op die manier met elkaar omgaan.”
“Als ik boven kom met een patiënt, dan is de kamer al volledig klaar dankzij het team”, vervolgt Annemarie. “Als een patiënt binnenkomt ben ik vrij sturend in mijn communicatie. Ik heb tenslotte de leiding. Op welke toon ik het ook zeg of wat ik ook zeg, ik weet dat mijn collega Ellen Mai aanvoelt wat ik nodig heb. Doordat we een tijd geleden met het team de logistiek op de ICU doornamen, zorgt een collega ervoor dat alle materialen op voorraad zijn.” Ellen Mai is het met Annemarie eens. “Dit zorgt er dus voor dat we nooit misgrijpen als we bezig zijn met een patiënt. Het komt zelfs regelmatig voor dat ik al met iets klaar sta, voordat Annemarie erom vraagt.”
Ellen Mai maakte recent een carrièreswitch. “Ik was toe aan een nieuwe stap. Ik wilde meer invloed hebben op de kwaliteit van patiëntenzorg die je als IC-team neerzet en kortere lijnen met de intensivisten. Bij het ZMC heb ik zelfs kortere lijnen binnen het gehele ziekenhuis. Dat is meer dan ik ooit verwacht had! Vanuit de dagelijkse praktijk zie ik dingen die beter of efficiënter kunnen. Iedere keer als ik zo’n situatie bespreekbaar maak met de betrokken afdelingen en collega’s, wordt er direct actie ondernomen. Binnen een paar dagen is er een oplossing, die gecommuniceerd is en waar regelmatig feedback over gevraagd wordt. Dat is zo gaaf! Een dergelijke werkwijze komt niet alleen ten goede van de patiëntenzorg, maar ook van je eigen werkplezier.”
“We werken met de nieuwste apparatuur, op een prachtige afdeling. We kunnen hetzelfde als de meeste uitgebreide IC’s van andere ziekenhuizen. Een uitzondering is het ECMO-systeem. Dat is Teamspirit is de basis van het sterke IC-team van het Zaans Medisch Centrum echt onderscheidend als je kijkt naar andere regionale ziekenhuizen. Ons doel is om de afdeling uit te breiden. Die doelstelling halen we alleen als we continu kritisch blijven op het proces op de afdeling, de samenwerking binnen het team en de wijze waarop we elkaar aanspreken op leermomenten. Daar hoort bij dat we open staan voor andere inzichten van nieuwe collega’s”, vertelt Annemarie enthousiast.
Balans door afwisseling
Geen week is hetzelfde bij het ZMC. Er zijn zware weken met lange dagen en moeilijke gesprekken met de naasten van patiënten. Toch is er veel afwisseling. Voor Annemarie is dat het werkgeluk dat zij zoekt. Voor Ellen Mai zit de afwisseling dan weer in de rol die de ICU heeft als reanimatieteam en SIT-team. Ook het feit dat ze slechts op tien minuten fietsen van haar werk woont, is erg fijn. Ideaal als de hectiek van de IC gecombineerd moet worden met een gezin. “De ons-kent-ons sfeer, het feit dat er echt oog is voor elkaar, dat heeft me echt verrast.” “Dat en de professionaliteit waarmee we op elkaar ingespeeld zijn, zorgt ervoor dat ik echt trots ben op ons IC-team!” sluit Annemarie af.
