Verpleegkundig specialist op de longpoli Linda Brandjes legt uit hoe het idee om gezamenlijk te gaan trainen voor de vijf Engelse mijl (acht kilometer) ontstond: “Vorig jaar stuurde Carla - die voor haar astma bij ons onder behandeling is - een foto’s van haar finish bij de Dam tot Damloop. Die liet ik vol bewondering zien aan longarts Svitlana Tarasevych, want het is echt een geweldige prestatie van haar.”
Svitlana: “Ik was zo trots op Carla toen ik dat zag. Dat ze het ondanks haar ernstige longziekte toch voor elkaar krijgt om dit te doen, dat vind ik echt super knap. Daarom zei ik meteen tegen Linda: “Wij moeten ook meedoen! Wij hebben gezonde longen en kunnen niet achterblijven, we moeten het goede voorbeeld volgen en haar steunen.”
Carla: “Ik weet sinds 2014 dat ik eosinofiel astma heb. Dat is een vorm van astma waarbij mijn hele ademhalingssysteem vastloopt. Het heeft te maken met een bepaald type witte bloedcellen die zorgen voor ontstekingen en zwellingen in mijn luchtwegen. Daardoor kan ik soms heel moeilijk ademhalen en loop ik risico op astma-aanvallen.
Toen ik de diagnose kreeg dacht ik wel: ‘Wat gebeurt me? Ik heb nooit gerookt en altijd gesport. Hoe kan ik het dan aan mijn longen hebben?’ Het viel me rauw op mijn dak. Daarna ben ik gaan uitzoeken wat ik nog wél kan doen en startte met longrevalidatie bij Merem.
In dat traject van medische behandeling door artsen, medicijnen en het volgen van fysiotherapie keken we ook naar wat ik belangrijk vind en mij gelukkig maakt. Dat is toch echt bewegen en sporten. Dus dat wilde ik blijven doen.
Tennis, voetbal, hardlopen; ik heb altijd allerlei sporten gedaan. Stilzitten op de bank is niks voor mij. Ik ging van start met oefenen en trainen bij de fysiotherapeut. Ik begon bij nul, met een minuut rennen en daarna een minuut wandelen. En elke keer als ik dacht ‘het gaat lekker’, dan ging het mis met mijn longen en was ik terug bij af. Maar ik geef niet op. Al heb echt wel een aantal keer m’n loopschoenen aan de kant gegooid: ik begin weer opnieuw.
Elk jaar train ik voor de Dam tot Damloop. Het is mijn houvast om het toch weer te proberen. Het kost helaas wel steeds meer energie om tot dezelfde prestatie te komen, mijn gezondheid gaat achteruit. Ik vind het echt ontzettend tof dat Linda en Svitlana me daarbij steunen vanuit het ziekenhuis! Het stimuleert als je weet dat je het samen doet. Al zit ik nu pas op de vijf kilometer en nog niet op de acht…”
Svitlana lachend: “Dat maakt helemaal niets uit, ik ben ook nog niet verder dan zes kilometer gekomen. Al doen we het wandelend, desnoods kruipen we of tillen we elkaar over de finish, we komen er wel! We hoeven ons niet aan een tijd te houden.”
Linda: “Ik had het doel helemaal niet voor mezelf gesteld om te gaan hardlopen. Toen Svitlana opperde om mee te doen, dacht ik in eerste instantie ‘oh help!’. Maar in tweede instantie wilde ik niet achterblijven natuurlijk. Ik volg de ontwikkeling van Carla’s astma al een tijd en zie ook haar slechtere periodes en hoe ze daarna steeds weer opkrabbelt. Ze toont daarmee zoveel doorzettingsvermogen. Dat is voor mij echt inspirerend.
Ik heb wel een beetje een haat-liefde verhouding met rennen. Ik train twee keer in de week. Ik zit nu ook rond de vier of vijf kilometer. Dus ik moet ook nog wel aan de bak de komende weken. Maar we gaan dit aan met z’n drieën, dus ook ik moet doorzetten.”
Hoe lukt het Carla om het vol te houden? “Ik heb moeten aanvaarden dat ik alles op een lichter tempo moet doen. Ik leerde van Linda om heel goed naar mijn lichaam te luisteren.”
Linda legt uit: ”Dat is geen gemakkelijke opgave. De balans goed zien te houden tussen doorzetten vanuit wilskracht en tegelijkertijd je gezondheid daarmee niet overbelasten, is soms heel lastig. Je probeert daar zicht op te houden door bijvoorbeeld gebruik te maken van de Thuismeten-app. Je registreert daarmee het verloop van de astmaklachten. Als je bijvoorbeeld ziet dat die klachten een aantal weken achter elkaar langzaam een beetje oplopen, dan kun je die informatie gebruiken om uit voorzorg alvast wat terug te schakelen met activiteiten.”
Carla: “Soms voel ik bij het wakker worden al dat het niet gaat. Dan probeer je eerst nog wat, maar het lukt niet. Dat noem ik mijn Netflixdagen. Noodgedwongen zet ik dan een streep door mijn agenda. Dan kan je nog zulke mooie hardloopschema’s hebben om op te bouwen, maar dat gaat dan gewoon niet. Dat heb ik langzaamaan moeten leren accepteren.”
Nieuwsgierig hoe het gaat met Linda, Svitlana en Carla bij de avondeditie van de Dam tot Damloop op 20 september? Houd dan onze social mediakanalen in de gaten. Of moedig ze aan langs de route. :-)
Op de foto: Carla tijdens het trainen voor de Dam tot Damloop